Ahh yaşam… Kimine altın tepsi ile sunulan, kimine bir ekmeği çok gören yaşam. Çocukluğumuz gençliğimiz ve yaşam savaşımız. Kimimiz kardeşe düşman, kimimiz kendimize. Yaşam gayemizi, aşkı, sevdayı unutup savaş meydanlarında yitirdik benliğimizi. Gözbeğimizde karanlık bir gölge, üzerimizde sinmiş öfkenin kokusu, ağzımızda nefretin döküldüğü kelimeler…
Ahh yaşam… Daha adı konmamış karışır kırık dökük yarım kalmış öykülerimiz, uzun yollara alışamamışken ayaklarımız, akşamın hüznüne, gecenin matemine karışır öfkelerimiz. Daha bir başına kalmayı beceremezken, dağlar kadar yük taşırız farkında olmadan…
Ahh yaşam… Şimdi kıyam durmuşken bahara, güneşli bir güne dönmüşken yüzünü, ömrüne ömür katacak aydınlık yarınlar varken, bu öfke niye. Dilimizde kardeş türküleri, sevda dizeleri olması gerekirken; kan kusan sözlere, kan bürümüş gözlere, ağır gelen yüklere ne hacet…
Ahh yaşam… Nereden estiği meçhul rüzgârlara kapılma. Parçalayıp ufalayan umutlarını, kırıp döken dallarını, tutkulu memleket sevdalarını, bahara dair umutlarını savurma rüzgâra. Çıplak bir ağaç gibi tek başına yalın yalnız, ıssız dağlarda…
Ahh yaşam… Hiçbir kitapta yazmayan sevdalara gebe iken; sen ki öfkelere sürüklenmiş, yarım hayatlar öykülerini yaşamaktasın. Her gün direnmeye mahkûm edilmişken, ömre bedel sevdaları teğet geçmiş ömrümüz…
Ahh yaşam… Seni kaç kişinin aradığı, hangi yola baş koyduğun, önemli değil; o yola kiminle çıktığındır önemli olan…
Ahh yaşam… Önemli olan aldığın notlar, giymeyi beceremediğin giysilerin, oturamadığın katların, yatların, senin olmayan hayallerin, kimin elini öptüğün değil; kime güven duyduğundur önemli olan…
Ahh yaşam… Kimi incittiğin, kendin için neler hissettiğin, yaşam desteklerine sahip çıktığın, kıskançlığı yendiğin, öfkeyi dizginlediğin, nefretin yerine sevgiyi koyduğun, önemsemeyi öğrendiğin, güveni geliştirdiğin, ne dediğin değil, ne demek istediğin, insanların sahip olduklarını değil, kendi sahip olduklarını gördüğün; her şeyden önemlisi hayatının başkalarının hayatını olumlu yönde etkilediğini gördüğündür önemli olan…
Ahh yaşam… “Hayat merdivenlerini çıkarken, insanlara iyi davran çünkü inerken aynı insanlarla karşılaşacaksın” unutma!
İşte yaşam bir seçimdir; insanların en acizi dost edinemeyen, ondan daha acizi dost kaybedendir.
Rabbim gerçek yaşamlarda gerçek dostlarla olmayı nasip etsin…
Sağlıcakla…